Struganie to jeden z najstarszych rodzajów obróbki skrawaniem. Ruch narzędzia i przedmiotu występuje w struganiu na tej samej linii. Z tego powodu struganie jest dopasowane do powierzchni płaskich. Noże strugarskie budową bardzo przypominają klasyczne noże wykorzystywane przy toczeniu. Struganie to domena stolarzy.
Podstawowy podział występujący w struganiu
Klasycznie wyróżnia się struganie poprzeczne i wzdłużne. W struganiu wzdłużnym porusza się głównie stół strugarski z przedmiotem, a narzędzie wspiera proces. W struganiu poprzecznym proces się odwraca i główny ruch realizuje narzędzie. Warto zaznaczyć, że tzw. struganie pionowe to inaczej dłutowanie (zamienna nazwa).
Najważniejsze korzyści i wady wynikające z zastosowania strugania
Największa wada strugania to ograniczona wydajność i stosunkowo niska prędkość. Najczęściej ten rodzaj obróbki wykorzystuje się do optymalizacji powierzchni drewnianych w niezwykle dokładny, precyzyjny sposób. Natomiast główna zaleta strugania to ponadprzeciętna jakość i możliwość dotarcia do najtrudniejszych miejsc. Struganie świetnie radzi sobie z materiałami przerywanymi i nieco dłuższymi. Struganie wyrównuje i daje dużą elastyczność pod względem kształtowania wymiarów produktu. Ogromny plus strugania to mała chropowatość. Poza tym obrabiarki do strugania to dość elastyczne mechanizmy, które łatwo dopasować do wielu odmian procesu produkcyjnego.
Narzędzia wykorzystywane w struganiu
Strug zautomatyzowany to jedno z najpopularniejszych narzędzi w branży. Taki strug jest w stanie samodzielnie regulować ustawienie ostrza, co jest czasochłonną czynnością w ręcznych modelach. Duże znaczenie dla komfortu pracy ma lekka waga strugów ręcznych. Oczywiście spotyka się też kompleksowe zestawy do strugania (większe maszyny), jednak w delikatnych pracach strug ręczny to właściwie obowiązkowa pozycja.
Obróbka drewna ma powiązanie głównie ze struganiem. Czynność w dalszym ciągu wymaga dużej precyzji i ludzkiej uwagi. Mała wydajność strugania ma przełożenie na wysoką jakość wykończenia.
